“Büyük sözler söylemeyin, anlamları çok
küçük” diyen Oscar Wilde’den alıntı yaparak ufak ufak, küçük sözlerle aranıza
karışayım artık…
Geçmiş olsun dileklerini esirgemeyen, merak
edip mesajları ile halimi soran herkese çok teşekkür ederim dostlar…
İzmir’den Babamızın daha iyiye gittiği konusunda gelen güzel
haberler, bizleri mutlu ediyor.
İstanbul’a geçen hafta döndüm, ammaann bir de ne görelim, okulumuz orta okul
olduğu için anasınıfı kayıtları neredeyse yok gibi, 8 çocuk var. Tek sınıf
açılacak ve ben geçici görevle başka okula görevlendirilecektim nerdeyse.
Nerdeyse diyorum çünkü gün itibari ile
yasal sayıya ulaştık, çevrenizdeki 48 ayını doldurmuş (eskiden 60-72 aydı) çocukları
bize yönlendirin diye, 90 tane eski veliye atılan telefon mesajı, apartman
kapılarına yazıp astığım “kayıtlarımız devam etmektedir” ilanları sayesinde.
Bir daha hiçbir müfettiş, “okul öncesini
yaygınlaştırma projeleri için neler yapıyorsunuz” demesin,
Daha ne yapıcam, kapı kapı gezip çocuk
topladımJ))
Öğretmen arkadaşım Özlem’le oturduğumuz
kafelerde kara kara düşünüp planlar yaparken gördüğümüz her çocuğun annesine
yapıştık, “kaç aylık , okula gidiyor mu?” diye.
Bu sene ilkokul 1 ve okul öncesi öğretmenlerini
sömestr tatilinde Bakırköy Sinir hastalıkları hastanesinde kampa alsınlar, sene
sonunu çıkaramazsak malulen emeklilik diyorumJ)
Şaka bir yana okulumdan ayrılmadığıma çok seviniyorum,
çocuklarımda çok tatlılar maşallah, güzel bir yıl geçireceğimize inanıyorum.
Sevgiler saygılar.
